Κάψιμο μες στο στήθος μου,

Δροσιά μες στην καρδιά μου,

Βάρος πάνω στην πλάτη μου,

Φτερούγες στα όνειρα μου.

Στο στήθος μου ειν’ το εγώ,

Στην πλάτη ο σταυρός μου,

αγάπη μέσα στην καρδιά,

Και στο μυαλό ο Θεός μου.

Τρέμουλο σκέψης τριγυρνά

Σαράκι υποψίας,

Σκέψεις που με φοβίζουνε

Θέμα δολοφονίας...

Γιατί στην πλάτη ο σταυρός;

Ποιός να ναι τώρα θύμα;

Γιατί  θα πρέπει άραγε

Να μπει κι άλλος στο μνήμα;

Ρωγμές με μιας eγέμισα

Και κλόνισα την πίστη,

Αυτή που αρκετό καιρό

Με είχε συγκλονίσει.

Θεμέλια όχι γερά

Του πονηρού οι εργάτες,

Με προσευχή θε να φανούν

Του κόσμου οι αυταπάτες.

Λάμα μικρή και δίκοπη...

Τέλος στο κάψιμο μου,

Επήρα την απόφαση

Να μείνει ο σταυρός μου,

Χαράκωσα το στήθος μου

Να φύγει ο εγωισμός μου,

Να γίνει χώρος και να μπει

Ο Ένας και Θεός μου.