|
|
 |
''Ποίημα της Έλενας Εφορακοπούλου''
Ελιά
Ελιά λουσμένη στο φως
του ήλιου π' ανατέλλει
άγγιζα το χώμα σου ευλογημένο
νάμα του κορμιού σου,
σταγόνα κατάνυξης το δάκρυ μου βυθίστηκε
πότισε το ρίζωμα σου.
Με κοιτούσες αθώρητη,
Η δική μου παρουσία, μορφή χιλιάδων ανθρώπων
δάκρυα, πόνος, θλίψη
λύτρωση το θρόισμα σου.
Έσφιξα τα χέρια μου γύρω σου
Έκλεισα στην αγκαλιά μου την ιστορία
τα χνάρια της λαξεμένα βαθιά-
σημάδια αγώνων
βαρύ το τίμημα
ανθρώπινες ζωές αλλά και ήρωες αλήθειας και πράξης
Χάιδεψα απαλά τους ρόζους σου
έγινα ένα με την ψυχή τους
Η λύτρωση πλησιάζει
Κατάνυξη κι ανάσταση
Τα μάτια μου κοιτάζουν ψηλά στην κορυφή σου.
Η ομορφιά σου με σκεπάζει.
Τα φύλλα σου, οι καρποί σου
δώρα Θεάς μεγαλόπρεπης πλέκονται
κάτω από τον ήλιο.
Το υφάδι τους ένα στεφάνι απλό μεγαλείο ψυχής
αθάνατο στους αγώνες.
Σ'αγκάλιασα
Έγινα ένα μ' εσένα, ελιά μου!...
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η 'Ελενα Εφορακοπούλου είναι απόφοιτος του ΕΜΠ (τμήμα Πολιτικών Μηχανικών).
Έχει λάβει μέρος στο Γ' Παγκόσμιο Ποιητικό διαγωνισμό.με θέμα την «Ελιά»
καθώς και στο Φεστιβάλ Ερωτικής Ποίησης «Ερωτικός Μάης».
Γιμήθηκε με έπαινο από το Τμήμα Γραμμάτων
της Μουσικής Εταιρίας Β. Ελλάδος.
|
Αγγλικά
